''Om te behouden wat je hebt moet je durven veranderen wat er is''

Koen: “De maatschap bestond oorspronkelijk uit een gemengd bedrijf met 18.000 kalkoenen, 1.400 vleesvarkens en een akkerbouwtak. Omdat Gijs en ik ons geen echte pluimveehouders voelden zijn, we in 2008 gestopt met de kalkoenen en is de kalkoenstal verbouwd tot een stal voor 3.600 vleesvarkens.

In de maatschap richtte ik mij voornamelijk op de akkerbouw en mijn broer Gijs op de vleesvarkens. Mijn vader Jo werkte nog in beide takken volledig mee en mijn moeder Joke deed de administratie en alle voorkomende werkzaamheden.

Van kinds af aan werkte ik al mee op het bedrijf en ook op latere leeftijd werkte ik samen met mijn vader volop mee in het bedrijf. Het leren ging me weliswaar makkelijk af maar het liefst met minimale inzet. Na de Mavo ben ik naar de MAS gegaan. Op de HAS kon je, je destijds niet echt specialiseren en ik wist toch al zeker dat ik iets teeltgericht wilde gaan doen. Mijn hoofdinteresse was en bleef akkerbouw. Ik koos er dus niet voor om nog 4 jaar naar de HAS te gaan, maar ben me gaan specialiseren middels diverse cursussen. Hierdoor ontdekte ik snel wat ik écht leuk vond en zo ben ik uiteindelijk in de bloembollenteelt ‘gerold’.

Grote liefde

En toen kwam Daniëlle in het vizier. Daniëlle is de dochter van een varkenshandelaar.

Daniëlle: “Dat klopt, mijn vader is mede-eigenaar van Thijssen Drost BV in Leunen. Zij bemiddelen en verhandelen vleesvarkens, zeugen en biggen. Ik was dus wel bekend met de agrarische sector maar niet met de akkerbouw. Ik heb een tijdje thuis in het bedrijf van mijn vader gewerkt en moest toen een klanttevredenheidsonderzoek uitvoeren. Zodoende kwam ik ook hier bij Koen op bezoek.”

Koen reageert: “Toen dacht ik al van zo… dat is een mooie verschijning. Daniëlle trok meteen mijn aandacht. Enige tijd later kwam ik haar tijdens mijn verjaardag weer tegen in Ledeacker, Breyenburg (uitgaansgelegenheid) wel te verstaan. Ik dacht bij mezelf dit is mijn kans, een mooier verjaardagscadeau kan ik me niet wensen. En van het een kwam het ander.”

Daniëlle: “Ik werk nu als ZZP’er en heb een eigen administratiekantoor. Vanzelfsprekend verzorg ik dus ook de administratie op ons eigen bedrijf.”

Koen: “Daniëlle is een belangrijke sparringpartner voor mij. We maken samen het bedrijfsplan. Nee, alleen zou ik het echt niet kunnen. Samen met mijn vader, die hier nog dagelijks meewerkt, is Daniëlle mijn grote steun en toeverlaat op het bedrijf.”

Daniëlle: “Ik denk dat als ik niet actief betrokken zou zijn bij het bedrijf, dan zouden we samen geen toekomst hebben. Dat klinkt wellicht hard, maar zo is het wel.

Het is namelijk veel geven en nemen. We moeten allebei flexibel zijn omdat we in onze bedrijfsvoering continu afhankelijk zijn van het klimaat.” 

Koen: “We zijn dit jaar voor het eerst sinds lange tijd op vakantie geweest. Het was er al enkele jaren niet van gekomen. Na 8 weken intensief beregenen, vanwege de droogte, was ik er ook wel aan toe. Zeker omdat ik thuis moeilijk kan afschakelen.”

Bedrijfsovername

Koen: “In 2018 kwam voor het eerst de bedrijfsovername ter sprake. De vraag was toen of Gijs en ik samen de maatschap voort wilden zetten of dat we het bedrijf gingen opsplitsen. In eerste instantie besloten we om het samen te doen, maar na verloop van tijd bleek dat opsplitsen een betere optie was.

Gijs had uiteindelijk meer interesse in het varkensbedrijf en daar lag dan ook zijn voorkeur. Ik was zoals gezegd vooral actief op het land. In 2019 hebben we daarom alsnog besloten om het bedrijf te splitsen. Dit viel onze ouders logischerwijs wel wat zwaar. Zij hadden immers een mooi bedrijf opgebouwd en zagen natuurlijk

graag dat hun zonen dit samen 1 op 1 konden voortzetten. Het splitsen van het bedrijf bleek ook geen eenvoudige klus. Er volgden gesprekken met de bank en diverse coaches. Mijn ouders hadden maar één doel en dat was dat ieder van ons een bedrijf zou voortzetten met bestaansrecht. Het moest gelijk verdeeld worden. Uiteindelijk is ons dat eind 2021 gelukt.

We telen onder andere aardappelen, uien, bieten, mais, granen en pioenen. Onze hoofdtak bestaat uit de teelt van lelies. We telen deze op contractbasis voor telers in Noord-Holland. Vanuit Noord-Holland ontvangen wij de bollen die we vervolgens planten, verzorgen. Na het groeiseizoen gaan ze weer gespoeld terug.

De teelt van lelies heeft zich in de loop der jaren verplaatst naar het zuiden en oosten van ons land. De beste grond voor bollenteelt zijn de Noord-Hollandse geestgronden, de gronden net achter de duinen. Maar die gronden zijn zo vaak gebruikt voor monocultuur dat ze niet meer geschikt zijn voor de bollenteelt. Gevolg hiervan is dat de teelt zich heeft verplaatst naar onder andere Ysselsteyn. De geteelde bollen hebben hier meer inhoud en hebben meer ‘power’. De Peelgrond blijkt een uitstekende grond voor de bollen.”

De kracht van het bedrijf

Daniëlle: “Koen is heel secuur en perfectionistisch. Kwaliteit staat bij hem op de eerste plaats. Sommige dingen heb je niet in de hand, zoals het weer. Maar hij wil geen steken laten vallen op zaken waar hij denkt invloed op te hebben. Dat heeft hij denk ik van zijn vader meegekregen. Ze leggen de lat, samen met onze medewerkers, steeds hoger.”

Pascal Kleeven, verkoopadviseur Vitelia Agrocultuur: ”Koen is technisch sterk, hij heeft zijn ogen open in het veld en als hij een probleem signaleert dan belt hij direct. Wij maken het ook wel eens anders mee in het veld. Als we iets constateren in het veld moet er snel geschakeld worden. Ook niets mis mee, maar Koen is ons vaak al een stap voor. Hij wil ook altijd weten wat de oorzaak van het probleem is. Als hij ’s morgens, in alle vroegte, op de spuit zit krijg ik al vaak appjes met foto’s van de stand van de gewassen. Er zijn weinig klanten die me zoveel appjes sturen. Dat tekent de passie van Koen. Hij geniet van zijn werk. Dat vind ik mooi, voor ons adviseurs is dat erg waardevol.”

Vitelia Agrocultuur

Wat mij opvalt en wat ik zeer waardeer is de betrokkenheid van Pascal, maar ook die van zijn collega Toon Slegers

Koen: “Tien jaar geleden kwam Pascal hier voor het eerst op bezoek, na een tip van een collega akkerbouwer uit de buurt. Wij teelden toen voor de eerste keer uien en dat verliep niet naar wens. We waren niet tevreden over de advisering van de toenmalige leverancier. Met Vitelia Agrocultuur liep het allemaal een stuk beter waardoor de advisering in de jaren erna is uitgebreid. Ze leveren momenteel het advies en leveren producten voor bijna alle andere akkerbouwgewassen met uitzondering van de lelies. Wat mij opvalt en wat ik zeer waardeer, is de betrokkenheid van Pascal, maar ook die van zijn collega Toon Slegers.”

Pascal: “Toon, is 2 jaar geleden bij Vitelia Agrocultuur begonnen als verkoopadviseur en is op dit moment het eerste aanspreekpunt voor Koen. Op de achtergrond sparren Toon en ik natuurlijk nog steeds.”

Toekomst

Koen: “We zijn trots op het bedrijf dat we hebben opgebouwd en hebben zeker groeiambitie maar niet direct in aantal hectares. Ik verdien liever met 10 hectare een goede boterham in plaats van te groeien naar 200 hectare, om dan wat over te houden. Daarbij zoeken we dan vooral een gewas dat we zelf kunnen telen en uiteindelijk zelf kunnen vermarkten. We hebben dit al geprobeerd met pioenen maar dit was geen succes. Dus de zoektocht naar het juiste extra gewas, dat nog beter bij ons past, gaat nog even door.” We willen nog een nieuwe loods bouwen zodat we meer ruimte ter beschikking hebben voor wat de toekomst gaat brengen.”

 Daniëlle: “In mijn achterhoofd maak ik me de laatste tijd best zorgen over de toekomst van de (agrarische) ondernemers. Buiten alle regels die elkaar snel opvolgen vind ik het ook heel vreemd dat, in onze sector, de afnemer onze prijs bepaalt? Dit is voor ons dan ook een belangrijk speerpunt richting toekomst.”

Volgens mij heeft de overheid nog niet in de gaten dat onze voedselvoorziening op deze manier in gevaar komt

Koen: “We hebben te maken met de steeds veranderende wet- en regelgeving. We krijgen waarschijnlijk te maken met een beregeningsverbod richting de Peel, inperking van het gebruik van meststoffen en ook de gewasbeschermingsmiddelen worden een steeds grotere uitdaging. We zetten nu al steeds meer duurzame middelen in, maar het blijft een zoektocht. Volgens mij heeft de overheid nog niet in de gaten dat onze voedselvoorziening op deze manier in gevaar komt. We blijven positief en hebben gelukkig heel veel plezier in ons werk!”